Leczenie farmakologiczne w psychiatrii polega na stosowaniu leków, powodujących usunięcie dolegliwości psychicznych. W leczeniu krótkoterminowym stosuje się leki działające natychmiast i przynoszące ulgę w cierpieniu. Długoterminowe stosowanie farmakoterapii wiąże się z włączeniem środków, działających z pewnym opóźnieniem, które są bezpieczne i nie wywołują uzależnienia.

U osób pozostających w terapii, leki pozwalające na rozpoczęcie psychoterapii bez nadmiernego cierpienia są wsparciem w trudniejszych chwilach życia.

Za pomocą leków można uzyskać poprawę lub całkowite wyleczenie we wszystkich zaburzeniach i chorobach psychicznych. Często ich włączenie poprawia jakość życia i stan osób cierpiących na inne schorzenia.

Plan leczenia uzależniony jest od stanu psychicznego, towarzyszących schorzeń, wieku i indywidualnych oczekiwań pacjenta wobec leczenia. W ten sposób część osób pozostaje wyłącznie w leczeniu farmakologicznym, część korzysta tylko z psychoterapii. U pozostałych łączy się obydwie metody.

Lekarz poszukuje wraz z pacjentem najlepszej dla niego formy leczenia. Wstępnie określa zakres planowanej farmakoterapii i psychoterapii.

Czym się różni psychiatra od psychologa?

Psychiatra jest osobą, która ukończyła studia medyczne, natomiast psycholog to absolwent studiów uniwersyteckich.

Psychiatra jest lekarzem, który zajmuje się leczeniem chorób, takich jak: depresje, nerwice, psychozy, schizofrenie, choroby afektywne, uzależnienia, zaburzenia snu, odżywiania i pamięci przy pomocy leków.

Psycholog natomiast zainteresowany jest zdrowiem psychicznym .